آی قصه قصه قصه...

ترانۀ عامیانۀ کودکانه که بزرگ‌ترها به هنگامِ بازی با کودک خود، به آهنگ می‌خوانند و کودکِ نشسته را به ضرباهنگ آن رقص‌وار و مترنّم به چپ و راست حرکت می‌دهند. از این ترانه چندین روایت در دست است. روایتِ شاملو: «آی قصه قصه قصه! - نون و پنیر و پسّه - آقابالاخان نشسّه - صدتا انار شکسّه - این درو واکن، سُلِیمون! - اون در واکن سلیمون! - قالی رو بکش تو ایوون - گوشۀ قالی کبوده - اسمِ داییم مَموده - محمود بالا بالا - سرکردۀ شُغالا - آش می‌خوری بسم‌الله! ..» این ترانه از جهت آگاهی‌دادن کودک به کلماتی، همچون «سلیمان» و «قالی» اهمیت دارد.