آشتیانی، سیدجلال الدین (۱۳۰۴ـ مشهد ۱۳۸۴ش)
آشْتیانی، سیدجلال‌الدین (۱۳۰۴ـ مشهد ۱۳۸۴ش) Ashtiani, Sayyed Jalal-ed-Din
| سیدجلال الدین آشتیانی | |
|---|---|
| زادروز |
۱۳۰۴ش |
| درگذشت | مشهد ۱۳۸۴ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | استاد فلسفه و عرفان دانشگاه مشهد (۱۳۳۸ش) |
| شغل و تخصص اصلی | فیلسوف |
| شغل و تخصص های دیگر | فقیه |
| آثار | هستی از نظر فلسفه و عرفان؛ نقد تهافت الفلاسفه غزالی |
| گروه مقاله | فلسفه ، منطق و کلام |
فیلسوف، فقیه، و شارح حکمت متعالیه و کتب عرفانی ابن عربی در عصر حاضر. پس از فراگیری سطوح ادب فارسی و عربی در زادگاهش، به ارشاد میرزا ابوالقاسم دانش آشتیانی، در ۱۳۲۳ش برای تکمیل تحصیلات خود به قم، قزوین، نجف اشرف و تهران رفت؛ در فقه و اصول از محضر حاج آقا حسین بروجردی، سید محمدتقی خوانساری، سید حسین تبریزی کوه‌کمره‌ای و سید حسن بجنوردی بهره برد و نزد علّامه سید محمدحسین طباطبایی، سید ابوالحسن رفیعی قزوینی و حاج شیخ مهدی امیرکلایی مازندرانی فلسفه و عرفان آموخت. در ۱۳۳۸ش به مشهد رفت و به‌عنوان استاد دانشگاه در رشتۀ فلسفه و عرفان به تدریس مشغول شد و با تلفیق مبانی عرفان ابن عربی با حکمت متعالیه تقریرهای خاصی از حکمت متعالیه در مسائلی مانند مباحث وجود ذهنی، معاد جسمانی، وحدت شخصیۀ وجود، چگونگی ترکیب جسم از مادّه و صورت و حرکت جوهری عرضه کرد.
از آثارش: شرح مقدمۀ قیصری؛ شرح زادالمسافر ملاصدرا در معاد جسمانی، هستی از نظر فلسفه و عرفان؛ شرح حال و آراء فلسفی ملاصدرا؛ نقد تهافت الفلاسفۀ غزالی؛ تدوین مجموعۀ چهارجلدی منتخبات آثار حکمای الهی ایران، و تصحیح و تحشیۀ آثار گوناگون.