بورگ، بیورن (۱۹۵۶)
بورگ، بیورن (۱۹۵۶)(Borg, Bjorn)
تنیس‌باز سوئدی. از ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۰ پنج‌بار مقام قهرمانی انفرادی مردان را در ویمبلدون[۱] به‌دست آورد که پس از براندازی نظام مبارزه‌طلبی تن به تن در ۱۹۹۲ رکوردی جالب بود. همچنین در ۱۹۷۴ـ۱۹۷۵ و ۱۹۷۸ـ۱۹۸۱ برندۀ شش مقام انفرادی تنیس آزاد فرانسه شد. در ۱۹۹۰ اعلام کرد که قصد بازگشت به تنیس حرفه‌ای را دارد، اما در ۱۹۹۱ و ۱۹۹۲ به پیروزی در مسابقاتی کم‌اهمیت بسنده کرد. در ۱۹۹۷ در ۴۱سالگی به دنیای تنیس بازگشت و در مسابقۀ هوندا[۲] شرکت کرد که در رویال آلبرت هال[۳] لندن برگزار شد، اما از جان مک‌انرو[۴] شکست خورد. از مهم‌ترین افتخارات اوست: قهرمانی جام دیویس[۵]، در ۱۹۷۵ با تیم سوئد؛ مسابقۀ استادان (مسترز)[۶] جایزۀ بزرگ[۷] (۱۹۸۰ـ۱۹۸۱)؛ مسابقات قهرمانی دبلیوسی‌تی[۸]، ۱۹۷۶؛ مسابقات قهرمانی جهان آی‌تی‌اف[۹]، ۱۹۷۸ـ۱۹۸۰.