ترانسیلوانی

ترانْسیلْوانی (Transylvania)

ترانْسيلْواني

(به آلمانی: زیبنبورگن؛ به مجاری: ارِدِی) ناحیۀ کوهستانی در مرکز و شمال غربی رومانی، با ۶۲هزار کیلومتر مربع مساحت از جنوب به آلپ‌های ترانسیلوانی، امتداد کوه‌های کارپات، محدود شده است. ریزابه‌های رود تیسا در این ناحیه جریان دارند. پرورش دام و تولید شراب و میوه در آن رایج است. ترانسیلوانی، که جزئی از ایالت باستانی داکیا بود، در ۱۰۰۳م به مجارستان ملحق شد. در ۱۵۲۶، پس از شکست مجارستان از ترک‌های عثمانی، به امیرنشینی مستقل، با مرکزیت کلوژ‌ ـ‌ ناپوکا، تبدیل شد و زیرنظر سلطان عثمانی اداره می‌شد. اتریش، که ادعای مالکیت بر ترانسیلوانی را داشت، در ۱۶۹۹، به‌موجب پیمان کارلوویتس، مالکیت آن را به‌دست آورد. پس از تأسیس پادشاهی دوگانۀ اتریش‌‌ـ‌مجارستان، این ناحیه به مجارستان ملحق شد. بعد از جنگ جهانی اول، ترانسیلوانی جزء رومانی شد، اما مجارستان از ادعای خود نسبت به این ناحیه دست برنداشت، علت این امر سکونت تعداد زیادی مجار در ناحیۀ مزبور بود. درخلال جنگ جهانی دوم، در ۱۹۴۰، بخشی از ترانسیلوانی، با ۴۴هزار کیلومتر مربع مساحت و ۲,۷۰۰,۰۰۰ نفر جمعیت به مجارستان واگذار شد. بعد از جنگ این ناحیه به رومانی بازگردانده شد. سرانجام مجارستان در ۱۹۹۶ از ادعای خود نسبت به ترانسیلوانی صرف نظر کرد. امروزه جمعیت کثیری از مجارهای رومانی در ترانسیلوانی سکونت دارند.