ادماج
اِدْماج
(در لغت بهمعنای چیزی در جامه پیچیدن و نهانکردن) اصطلاحی در بدیع. آن است که کلام در معنای خود، چه مدح و چه ذم، متضمن معنای دیگری است: دشمن از کینش نیابد همچو از مردن گریز/دوست از مهرش ندارد همچو از روزی گزیر (قطران).برخی ادماج را با استتباع یکی دانستهاند.