کلهر، محمدرضا (کرمانشاه ۱۲۴۵ق ـ تهران ۱۳۱۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط Reza rouzbahani (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


محمدرضا کَلْهُر
زادروز کرمانشاه 1245ق
درگذشت تهران 1310ق
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی خوشنویس
سبک نستعلیق و شکسته‌نستعلیق
آثار کتاب فیض‌الدموع
گروه مقاله خوشنویسی

کَلْهُر، محمدرضا (کرمانشاه ۱۲۴۵ق ـ تهران ۱۳۱۰ق)

کَلْهُر، محمدرضا

خوشنویس ایرانی. فرزند محمدرحیم بیک سردار، از ایل کلهر کردستان و از شاگردان میرزا محمد خوانساری، شاگرد آقا محمدمهدی تهرانی، در دورۀ ناصری بود. گرچه ناصرالدین‌شاه به او توجه نشان می‌داد، به‌سبب مناعت طبع‌اش خود را وابستۀ شاه نمی‌کرد؛ و فقط یک بار به شوق زیارت با ناصرالدین‌شاه به مشهد رفت. به‌شیوۀ میرعماد می‌نوشت و برای دیدن سرمشق‌های او به اصفهان سفر کرد و از روی کتیبۀ معروف میرعماد در تکیۀ میرفندرسکی مشق کرد. در نستعلیق و شکسته نستعلیق سرآمد دوران بود. به‌لحاظ ترکیب‌بندی، تحولی در شیوۀ استادان پیشین پدید آورد و چون کلفت‌نویسی می‌کرد و با قلم پیوسته می‌نوشت و مرکب را یکنواخت به‌کار می‌برد، خطوط او برای چاپ سنگی بسیار مناسب بود. بیشتر مشق‌های خود را چون مناسب نمی‌دید ازبین می‌برد و، همین علت قلت آثار برجای مانده از اوست و آنچه باقی‌مانده رقم ندارد. برخی از شاگردان او عبارت‌اند از مرتضی نجم‌آبادی، حاج مهدی اصطبل مازندرانی، و میرزا زین‌العابدین شریفی قزوینی (ملک الخطاطین). از جمله آثار اوست: کتاب فیض‌الدموع که در کتابخانۀ موزۀ گلستان محفوظ است و نیز شماره‌هایی از روزنامۀ شرف،نصایح‌الملوک و قسمتی از سفرنامۀ کربلای ناصرالدین‌شاه ومخزن الانشا مشتمل بر خطوط نستعلیق و شکسته که به‌چاپ رسیده است.