ادیب توسی، محمد امین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۴۸ توسط Reza rouzbahani (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
محمدامين اديب توسی

محمدامين اديب توسی (مشهد ۱۲۸۳ـ تهران ۱۳۶۱ش)

شاعر و اديب ايرانی. شاگرد اديب نيشابوری بود و سال‌هايی را در هند، مصر و عربستان گذرانيد. به زبان‌های عبری، سنسکریت و پهلوی مسلط شد. دکتری خود را در رشته‌ی ادبیات فارسی از دانشگاه تهران گرفت. به استادی دانشگاه تبريز رسيد و پژوهش‌هايی را در زمينه‌های ادبی و زبان‌شناسی تاريخی انجام داد. در سال 1325 به عضویت انجمن ادبی فرهنگستان ایران درآمد و با ادبای بزرگ هم‌عصر خود مانند بهار و فروزانفر ارتباط برقرار کرد. با نوشتن کتاب دستور نوین خود، گامی مهم در راستای تدوین دستور زبان فارسی برداشت و کتابش الگوی مناسبی برای محققان بعدی شد.

سروده‌هايش در شيوۀ سنّتی است. بخشی از ديوانش به کوشش دکتر طاووسی (تبريز، ۱۳۴۱) نشر يافته است.


گزیدۀ کتابشناسی

  • بودا در هند (ترجمه)، محمد امین بن شیخ محمد حسین گیلانی
  • تاریخ دینی ایران قدیم، جلد اول
  • تخت سلیمان، رساله در ایران باستان
  • آموزش و پرورش از نظر غزالی.
  • دستور زبان فارسی (سه دوره)
  • فرهنگ لغات آذری (تبریز)
  • فهلویات (تبریز)
  • فرهنگ لغات ادبی (۲مجلد)
  • پیام فردوسی (منظومه)
  • دخمه‌های سیاه (رمان)
  • جوکی در جنگل (رمان فلسفی)
  • انتقام عشق (رمان جنایی-عشقی)