ارته باذ (۲)
اَرتَه‌باذ (۲)
پسر فِرنابازوس، ساتراپ سارد، و سردار هخامنشی از روزگار اَردَشیر دوم هخامنشی تا داریوش سوم هخامنشی. در ۳۵۶پ‌م ارته‌باذ برضد اردشیر سوم هخامنشی شورید، زیرا وی برای جلوگیری از طغیان احتمالی ساتراپ‌ها و تقویت حکومت مرکزی فرمان داد تا ساتراپ‌های آسیای صغیر سربازان مزدور را مرخص کنند. ارته‌باذ زیربار نرفت و به کمک آتنی‌ها و تِبِسی‌های زیر فرمان خود شورش کرد. سرانجام، تهدیدهای اردشیر سوم یونانیان را از دور او پراکنده کرد و ارته‌باذ نزد فیلیپ مقدونی گریخت (۳۵۲پ‌م). بعدها با میانجی‌گری مَنتور، سردار یونانی، شاه هخامنشی وی را بخشید. پس از نبرد گوگمل، ارته‌باذ همراه داریوش سوم گریخت (۳۳۱پ‌م).