ارزروم، عهدنامه
ارزِروم، عَهدنامه
قراردادی صلح‌آمیز میان دو دولت ایران و عثمانی. عهدنامۀ ارزروم در دو مرحله امضا شد. مرحلۀ اول این قرارداد، در ۲۸ ژوئیۀ ۱۸۲۳/۱۹ ذیقعدۀ ۱۲۳۸ق به امضای طرفین رسید. به‌‌دنبال حمله و غارت مُحَمَّره (خرمشهر کنونی) و سرکوب شیعیان کربلا و نیز ضعف دولت عثمانی در جلوگیری از مهاجمان، قرارداد صلحی منعقد شد که به‌موجب آن، مرزهای دو کشور در همان حدود قبل، زمان نادرشاه، تثبیت شد. دولت عثمانی نیز متعهد شد که با زایران ایرانی در عتبات و مکه خوش‌رفتار باشد. مرحلۀ دوم قرارداد، در دوم ژوئن ۱۸۴۷/۱۷ جمادی‌‌الآخر ۱۲۶۳ق به امضا رسید که به موجب آن ایران، زمین‌های غرب ذهاب و ولایت سلیمانیه را به عثمانی واگذار کرد و عثمانی نیز مالکیت ایران را بر مُحَمَّره و حق کشتی‌رانی ایران را در بخشی از اروندرود به رسمیت شناخت.