ارهاص
اِرهاص
(در لغت بهمعنی پیافکندن و بنیادنهادن) در اصطلاح کلام، گونهای کردار خارقالعاده است که پیش از برانگیختهشدن به پیامبری از سوی پیامبران انجام میپذیرد و از پیامبری آنان در آینده خبر میدهد؛ مانند سایهافکندن ابر بر سر حضرت محمد (ص) در سفرها.