استاجلو
اِستاجْلو
طایفۀ ترک ایران، از طوایف بزرگ قزلباش، مرکب از تیره‌های اجیک اوغلو، شرفلو، کنگرلو، گرامپا، یکان و تیره‌های دیگر. استاجلوها تا پیش از صفویه در اطراف قارص و ارزنجان و سیواس و آماسیه و توقات در شرق آناتولی و بعضی نواحی آذربایجان و ارمنستان سکونت داشتند و پس از آن در نقاط مختلف ایران استقرار یافتند. بالغ بر ۱۸هزار جنگجوی استاجلو در کنار سپاه شاه‌‌طهماسب در هرات شرکت داشتند (۹۳۵ق). استاجلوها از ارکان سپاه دولت صفوی بودند. خان‌محمدخان استاجلو ( ـ۹۲۰ق) از شجاع‌ترین سرداران شاه‌اسماعیل بود. خوانین استاجلو در سال‌های اول سلطنت شاه‌‌طهماسب در مبارزه برای دستیابی به وکالت سلطنت او مغلوب روملوها و تکلوها شدند و در ۹۳۶ق با کمک شاملوها بر آنان غلبه کردند. مرشد‌قلی‌خان استاجلو، که به‌دست شاه‌عباس کشته شد (۹۹۷ق)، نقشی اساسی در تشکیل سلطنت او داشت.