استانلی چستر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
استانلی چستر (Stanley Schachter)
زادروز فلاشینگ، نیویورک 1922م
درگذشت ایست همپتون، نیویورک 1997م
ملیت امریکایی
تحصیلات و محل تحصیل مدرک دکترا در 1949 از دانشگاه میشیگان
شغل و تخصص اصلی روان‌شناس اجتماعی
شغل و تخصص های دیگر استاد روان‌شناسی در دانشگاه كلمبیا
فعالیت‌های مهم معروف برای توسعۀ نظریۀ دو عاملی هیجان در 1962 به همراه جروم سینگر
گروه مقاله روانشناسی و روانپزشکی
جوایز و افتخارات در رتبۀ 7 مطرح‌ترین روان‌شناسان قرن بیستم- عضو بنیاد گوگنهایم- برندۀ جایزۀ علمی برجستۀ انجمن روان‌شناسی امریکا- عضو آکادمی ملی علوم
استنالی چستر

استانلی چستر (1922 -1997) (Stanley Schachter)

روان‌شناس اجتماعی اهل ایالات متحده امریکا که شاید بیشتر برای توسعۀ نظریۀ دو عاملی هیجان[۱] در 1962 به همراه جروم سینگر[۲] معروف است. او در نظریه اش اظهار کرد كه احساسات دو عنصر دارند و بر اساس دو عامل بنا شده‌اند: برانگیختگی فیزیولوژیکی[۳] و برچسب شناختی[۴]. تجربۀ شخص از احساسات، ناشی از آگاهی ذهنیِ برانگیختگی جسمیِ بدن و توضیحی است که فرد به این برانگیختگی می‌دهد. هيجان وقتی رخ می‌دهد كه به برانگیختگی فيزيولوژيكی، برچسب خاصی زده شود. به فرض اگر در خيابانی تاريک و خلوت در حال قدم زدن باشید و یکباره فردی از پشت سر به شانۀ شما بزند و کلمه‌ای بگويد، صرف‌نظر از آن که آن فرد چه کسی است، با اين كارش سبب برانگیختگی فيزيولوژيکی در شما می‌شود (تند شدن ضربان قلب، عرق كردن و نظایر آن). اگر آن فرد غريبه باشد، به اين برانگیختگی برچسب ترس و اگر دوست صميمی شما باشد، برچسب تعجب يا خوشحالی می‌زنید. بنا به گفتۀ استانلی چستر، تغییرات احشایی کمابیش در همۀ هیجان‌ها یکسان‌ هستند، اما کیفیت احساسات- از جمله ترس، شادی، وجد، و امثال این‌ها - بستگی به ارزیابی ادراکی و شناختی فرد از شرایط تازه، آشوب‌ها، و تناقضات محیط دارد. چستر تعداد زیادی اثر در زمینۀ چاقی، پویایی گروه[۵]، ترتیب تولد[۶] و سیگار کشیدن مطالعه و منتشر کرده است. طبق گزارش منتشر شده در مجلۀ علمی انجمن روان‌شناسی امریکا[۷] در سال 2002، او در رتبۀ 7 مطرح‌ترین روان‌شناسان قرن بیستم قرار گرفته است.

چستر در فلاشینگ[۸]، نیویورک[۹]، متولد شد. پدر و مادرش هر دو از یهودیان رومانی بودند. او در جوانی ابتدا به تحصیل تاریخ هنر در دانشگاه ییل[۱۰] پرداخت. لیسانس خود را در 1942 گرفت، و تحصیلات خود را در رشتۀ روان‌شناسی در ییل ادامه داد و آن‌جا تحت تأثیر کلارک هال[۱۱] بود. پس از دریافت مدرک کارشناسی ارشد در 1944، به نیروهای مسلح ایالات متحده[۱۲] پیوست و تا 1946 آن‌جا خدمت کرد. طی دو سال حضورش در نیروهای مسلح، در بخش بیوفیزیک آزمایشگاه هوایی پزشکی[۱۳] رایت فیلد[۱۴] در ریورساید[۱۵]، اوهایو[۱۶] مشغول به کار بود، و مشکلاتِ دید[۱۷] را که خلبانان در پرواز تجربه می‌کردند، مطالعه می‌کرد. در 1946، و پس از دورۀ حضورش در نیروهای مسلح، برای کار با روان‌شناس اجتماعی آلمانی کورت لوین[۱۸]، به موسسه فناوری ماساچوست[۱۹] رفت تا در مرکز تحقیقاتی گروه دینامیک[۲۰]، به مطالعه مسائل اجتماعی بپردازد. اما متأسفانه لوین در 1947 و اندکی پس از ورود چستر به کیمبریج[۲۱]، ماساچوست[۲۲]، درگذشت. لئون فستینگر[۲۳] که دانشجوی ارشد دکترا بود، سرپرستی چستر را بر عهده گرفت، و این دو به دوستان بسیار نزدیک و مادام العمر تبدیل شدند.

هنگامی که فستینگر در 1948 به مؤسسه تحقیقات اجتماعی دانشگاه میشیگان[۲۴] نقل مکان کرد، چستر نیز به دنبالش آن‌جا رفت و در 1949 همان‌جا مدرک دکترای خود را گرفت. در 1949 او در آزمایشگاه تحقیق در روابط اجتماعی دانشگاه مینه سوتا[۲۵] مشغول به کار شد و با شروع کارش به عنوان استادیار، خیلی سریع راه خودش را در میان رده‌های استادی باز کرد. او در 1954 استاديار[۲۶] شد و سپس به لطف تحقيقات گسترده‌اش، در 1958 عنوان استاد تمام[۲۷] را به دست آورد. در طول دهۀ اول فعالیت خود در روان‌شناسی، پنج کتاب را تألیف یا همکاری کرد که چهار کتاب از آن‌ها هنوز هم بسیار تأثیرگذارند.   او پس از 12 سال فعالیت در دانشگاه مینه سوتا[۲۸]، به عنوان استاد روان‌شناسی در 1961 به دانشگاه كلمبیا[۲۹] (نیویورک سیتی[۳۰]) پیوست و تا پایان دوران حرفه‌ای خودش آن‌جا ماند. وی در 1966 به نام رابرت جانستون نیون[۳۱]، استاد روان‌شناسی اجتماعی[۳۲] معرفی شد. او طی دو سال بعد نیز به کسب افتخارات ادامه داد و در 1967 به عضویت بنیاد گوگنهایم[۳۳] درآمد و در 1969 برندۀ جایزۀ علمی برجستۀ انجمن روان‌شناسی امریکا شد. او در 1983 به عضویت آکادمی ملی علوم[۳۴] درآمد. در دهه 1970 ، تحقیقات چستر بر مصرف دخانیات و نیکوتین متمرکز شد. طبق تحقیقات وی ثابت شد که نیکوتین ماده‌ای بسیار اعتیاد‌آور است. در اواسط دهه 1980 و اوایل دهه 1990، تحقیقات وی بار دیگر بر موضوعی دیگر متمرکز و این بار به مباحثی از جمله بازار بورس[۳۵] و موضوعات گفتاری مربوط شد. در 70 سالگی، او به این تصمیم رسید که زمان آن فرا رسیده كه 31 سال فعالیت خود در دانشگاه کلمبیا[۳۶] را  به پایان برساند و از این رو، در 1992 بازنشسته شد. پنج سال بعد، در 7 ژوئن 1997 در خانه‌اش واقع در ایست همپتون[۳۷]، در نیویورک[۳۸] درگذشت.

استانلی چستر میراثی از دانشجویان بسیار برجسته و تأثیرگذار روان‌شناسی بر جای گذاشت. از جمله: لی راس[۳۹]، ریچارد نیبت[۴۰]، جروم سینگر[۴۱]، پاتریشیا پلینر[۴۲]، جودیت رادین[۴۳]، استوارت والینز[۴۴]، بیب لاتانه[۴۵] و لَد ویلر[۴۶]. مقالات او در کتابخانه تاریخی بنتلی[۴۷] در دانشگاه میشیگان[۴۸] بایگانی شده است.

منابع:

www.nap.edu/

link.springer.com

www.columbia.edu/

www.encyclopedia.com

en.wikipedia.org



  1. two factor theory of emotion
  2. Jerome Singer
  3. physiological arousal
  4. cognitive label
  5. group dynamics
  6. birth order
  7. American Psychological Association
  8. Flushing
  9. New York
  10. Yale University
  11. Clark Hull
  12. United States Armed Forces
  13. Biophysics Division of the Aero-Medical Laboratory
  14. Wright Field
  15. Riverside
  16. Ohio
  17. visual problems
  18. Kurt Lewin
  19. (Massachusetts Institute of Technology (MIT
  20. Research Center for Group Dynamics
  21. Cambridge
  22. Massachusetts
  23. Leon Festinger
  24. University of Michigan's Institute for Social Research
  25. University of Minnesota's Laboratory for Research in Social Relations
  26. associate professor
  27. full professor
  28. University of Minnesota
  29. Columbia University
  30. New York City
  31. Robert Johnston Niven
  32. Professor of Social Psychology
  33. Guggenheim Foundation
  34. National Academy of Sciences
  35. stock market
  36. Columbia University
  37. East Hampton
  38. New York
  39. Lee Ross
  40. Richard Nisbett
  41. Jerome Singer
  42. Patricia Pliner
  43. Judith Rodin
  44. Stewart Valins
  45. Bibb Latané
  46. Ladd Wheeler
  47. Bentley Historical Library
  48. University of Michigan