استیونز، جیمز (۱۸۸۲ـ۱۹۵۰)
اِستیوِنْز، جِیمز (۱۸۸۲ـ۱۹۵۰)(Stephens, James)
| جیمز استیونز James Stephens | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۸۲م |
| درگذشت | ۱۹۵۰م |
| ملیت | ایرلندی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | رمان نویس |
| آثار | قیام ها (۱۹۰۹)- سبوی طلا (۱۹۱۲) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
شاعر و داستان‌سرای ایرلندی. فلسفۀ وحدت وجودی وی در قصه‌های پریان او، که صحنۀ آن‌ها محلات فقیرنشین زادگاهش دوبلین است، و در اشعار ترحم‌آمیزش دربارۀ حیوانات آشکار است. استیونز در دفتر یک مشاور حقوقی کار می‌کرد که با اِی ای (جورج ویلیام راسِل)[۱]، شاعر ایرلندی، آشنا شد. به تشویق و یاری وی درس خواند و نخستین دفتر شعرش، قیام‌ها[۲] (۱۹۰۹) را منتشر کرد. نخستین رمانش، دخترِ زنِ نظافتچی[۳]، در ۱۹۱۱ در مجلۀآیریش ریویو[۴] به‌چاپ رسید که خود از پایه‌گذارانش در همان سال بود. با کتاب بعدی‌اش، سبوی طلا[۵] (۱۹۱۲)، با مضمون غنی سلتی آن، شهرت یافت. بهره‌گیری استیونز از طنزی گزنده پیوندهایش را با دوستش جیمز جویس[۶] تداعی می‌کند. درهمین‌حال، نیمه‌ـ‌خداها[۷] (۱۹۱۴) را نوشت، اما در رمانس دیردْری[۸] (۱۹۲۳) نثری رسمی‌تر و آهنگین‌تر داشت. سایر آثارش را اشعار غنایی و داستان‌های کوتاه تشکیل می‌دهند.