اسد، حافظ (۱۹۳۰ـ۲۰۰۰)
اَسَد، حافِظ (۱۹۳۰ـ۲۰۰۰)
| حافظ اسد | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۳۰م |
| درگذشت | ۲۰۰۰م |
| ملیت | سوریه ای |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| خویشاوندان سرشناس | بشار اسد (پسر) |
سیاستمدار بعثی[۱] و رئیس‌جمهور سوریه (حک: ۱۹۷۱ ـ۲۰۰۰). پس از کودتای بدون خون‌ریزی ۱۹۷۰ نخست‌وزیر شد. سال بعد نخستین رئیس‌جمهور بود که مردم او را انتخاب کردند. پس از سرکوب مخالفان ازجمله قتل‌عام شهر حماة، مجدداً به ریاست‌جمهوری برگزیده شد. درخلال جنگ ایران و عراق تنها متحد اصلی عربِ ایران به‌شمار می‌رفت. قاطعانه سیاست برابری نظامی با اسرائیل را دنبال گرفت و خود را بازیگر اصلی در جنگ داخلی لبنان یا کلاً در اختلافات خاورمیانه کرد. پشتیبانی او از اقدام سازمان ملل متحد[۲] برضد عراق پس از حملۀ آن کشور به کویت (۱۹۹۰) اعتبار جهانی‌اش را افزایش داد و به‌دنبال فشارهای شدید دیپلماتیک امریکا، حاضر به مذاکره دربارۀ صلح دوجانبه با اسرائیل شد. اما، قتل اسحاق رابین[۳] در نوامبر ۱۹۹۵، و بازگشت حزب لیکود[۴] به قدرت در اسرائیل، روند صلح را شدیداً به خطر انداخت. حافظ اسد در ژوئن ۲۰۰۰ درگذشت، و پسرش بشار اسد[۵] جانشین او شد.