اسکات، مایکل (۱۹۰۷ـ۱۹۸۳)

اِسکات، مایکِل (۱۹۰۷ـ۱۹۸۳)(Scott, Michael)

مُبَلِّغ انگلیکان انگلیسی و فعال سیاسی و اجتماعی. از ۱۹۴۳ تا ۱۹۵۰، که در مقام مُبلّغ مذهبی در افریقای جنوبی کار می‌کرد، نقض حقوق بشر را افشا کرد و موضوع مردم محروم هِرِرو را به سازمان ملل متحد برد؛ به‌همین‌سبب، در افریقای جنوبی و فدراسیون افریقای مرکزی (نیاسالند و رودزیای شمالی و جنوبی) عنصر نامطلوب اعلام شد. در ۱۹۵۸ مدتی کوتاه به‌سبب شرکت در تظاهرات مربوط به خلع سلاح اتمی زندانی شد و در ۱۹۶۶ از ناگالند، واقع در شمال‌ شرقی هند، اخراج شد. هنگامی که در افریقای جنوبی بود، بی‌رحمی‌های منطقۀ زراعی بتال و ترانسوال را افشا و از افراد قوم بانتو در هنگام بازداشت غیرقانونی آن‌ها دفاع کرد. در ۱۹۵۲ دفتر افریقایی لندن را تأسیس کرد. آثار او عبارت‌اند از زندگی‌نامۀ‌خودنوشتزمانی برای گفتن (۱۹۵۸) و در جست‌وجوی صلح و عدالت (۱۹۸۰). اسکات در کینگز کالج، واقع در تاونتون، و در کالج سنت‌پل، واقع در گراهامزتاون، درس خواند. در بخش کشیش‌نشین ایست اِندِ لندن خدمت کرد و از ۱۹۳۵ تا ۱۹۳۹ در سِمت کشیش در هند به‌کار پرداخت و در همان‌جا با کمونیست‌ها همکاری داشت. در ۱۹۴۱ از نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا به‌علتِ معلولیت معاف شد و در دهۀ ۱۹۴۰ همکاری‌اش را با کمونیست‌ها قطع کرد.

 

---