اسکالیژر، ژول سزار (۱۴۸۴م ـ۱۵۵۰)
اِسکالیژِر، ژول سِزار (۱۴۸۴م ـ۱۵۵۰)(Scaliger, Julius Caesar)
(به ایتالیایی: جولیو چزاره اسکالیجرو) دانشمند انسانگرای ایتالیایی. به اشارۀ خودش به خاندان مشهور لا اسکالا[۱]ی ورونسه[۲] تعلق داشته و پیش از پرداختن به طبابت در فرانسه، سرباز و راهب فرقۀ فرانسیسان[۳] بوده است. اسکالیژر که دستورنویس، فیلسوف، و مؤلف اشعار بسیاری به لاتینی است، با اراسموس[۴] و دیگران بحثوجدلهای تندی در باب نثر لاتینی داشت. از گذر شرح و تفسیرهایش از نویسندگان کلاسیک، نظریۀ وحدتهای نمایشی ارسطو، به نمایشنامهنویسان فرانسوی قرن ۱۷ رسید. فرزندش، ژوزِف ژوسْتوس اِسکالیژِر[۵] (۱۵۴۰ـ۱۶۰۹)، بزرگترین عالِم کلاسیک زمان خود بود.