اشنیتکه، آلفرد (۱۹۳۴ـ۱۹۹۸م)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط Nazanin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

اِشْنیتْکِه‌، آلفرِد (۱۹۳۴ـ۱۹۹۸)(Schnittke, Alfred)

اِشْنيتْکِه‌، آلفرِد
آلفرد اشنیتکه
Alfred Schnittke
زادروز ۱۹۳۴م
درگذشت ۱۹۹۸م
ملیت روسیه ای
تحصیلات و محل تحصیل کنسرواتوار مسکو
شغل و تخصص اصلی آهنگ ساز
آثار سینفونیا (۱۹۷۲)- ترانه عاشقانه (۱۹۸۱)
گروه مقاله موسیقی

آهنگ‌ساز روس. با سریالیسم توتال و بافت‌های سازیِ غیرمعمولی طبع‌آزمایی کرد، که مشخصاً سرشار از بهره‌گیری شاخص از سازهای زهی‌اند و اغلب نقل‌قول‌ها و هجویه‌هایی در آن‌ها به‌کار رفته است. ازجمله آثار فراوان اوست: ...پیانیسّیمو...[۱] (۱۹۶۹) برای ارکستر، اوراتوریوی ناگازاکی[۲] (۱۹۵۸)، سینفونیا[۳] (۱۹۷۲)، ‌و ترانۀ عاشقانه[۴] (۱۹۸۱) برای ۴۸ خواننده. اشنیتکه در وین[۵] و کنسرواتوار مسکو[۶] تحصیل کرد؛ و از ۱۹۶۱ تا ۱۹۷۲ در این کنسرواتوار به تدریس مشغول بود. غالباً موسیقی او برمبنای دوگانهای از واقعیت و خیال بنا شده است. مثلاً کادانسِ او برای کنسرتوی ویولن بتهوون، تعادل حسّاسی بین یک دستور سنّتی منظم و یک فروپاشی آتونال برقرار میکند. اصطلاح «پلیاستیلیسم» (چند سبکگرایی) را برای توصیف موسیقیای بهکار گرفت که چند لایه و سرشار از رمز و کنایه است. اپراهای سرگذشت دکتر یوهان فاوست[۷] و جِزوآلدو[۸] نخستینبار در ۱۹۹۵ بهترتیب در هامبورگ و وین برروی صحنه رفتند.

 


  1. Pianissimo
  2. Nagasaki
  3. Sinfonia
  4. Minnesang/Lovesong
  5. Vienna
  6. Moscow Conservatory
  7. Historia von Dr Johann Fausten
  8. Gesualdo