اعتراض ثالث

اِعتراض ثالِث

رأی دادگاه در هر دعوایی، فقط نسبت به طرفین دعوی مؤثر و لازم‌الاجراست و هر کدام از آن دو که نسبت به رأی اعتراض داشته باشد، می‌تواند با رعایت مقررات قانونی اعتراض خود را در دادگاه بالاتر مطرح کند. اما گاه پیش می‌آید که تصمیم دادگاه در دعوای بین دو طرف، بر حقوق اشخاص ثالث که از موضوع دعوی اطلاع نداشته و به‌عنوان اصحاب دعوی، دخالتی در دعوی نداشته‌اند، خللی وارد می‌کند. عدالت اقتضا می‌کند که به چنین شخصی فرصت داده شود که هرگاه مطلع شد، برای حفظ حقوق خود اقدام کرده و نسبت به رأی دادگاه که باعث ضایع‌شدن حقوق و منافع او شده، اعتراض کند. همین حق شخص ثالث را اعتراض ثالث می‌گویند. مثلاً بین دو نفر دربارۀ محدودۀ ملکی دعوایی مطرح شود و دادگاه به‌نفع یکی از آن دو رأی صادر کند و محدودۀ ملک را مشخص نماید، اگر مالک ملک مجاور بعداً مطلع شود که این رأی به حقوق مالکانۀ او خللی وارد کرده، می‌تواند به‌عنوان شخص ثالث که در آن دعوی مداخله‌ای نداشته، نسبت به آن رأی اعتراض و تقاضای رسیدگی کند. (ماده ۴۱۷ قانون آئین دادرسی مدنی) اگر دادگاه پس از رسیدگی، اعتراض ثالث را وارد بداند، آن قسمت از حکم را که مورد اعتراض قرار گرفته نقض می‌کند (مادۀ ۴۲۵ آئین دادرسی مدنی). اعتراض ثالث، یکی از طرق فوق‌العاده شکایت از احکام دادگاه‌هاست، مانند اعادۀ دادرسی.