اعلی، سوره
اَعلی، سوره
سورۀ شمارۀ ۸۷ به‌ترتیب مصحف و ۸ به‌ترتیب نزول، از سوره‌های مکّی قرآن در ۱۹ آیه و۷۲ کلمه. این سوره با امر به تسبیح پروردگار آغاز می‌شود. از نظر حجم، از سوره‌های هفت‌گانۀ «مفصّلات» و از گروه سوره‌های «اوساط» است. هفتمین و آخرین سوره از سوره‌های هفت‌گانۀ «مسبّحات» است. بنابر روایت ابن مسعود آیۀ اول این سوره این حکم فقهی را بیان می‌کند که ذکر رکوع و سجده، تسبیح است و باید در این دو جای نماز خدا را (با سبحان‌الله....) تسبیح گفت. مضامین اصلی آن عبارت‌اند از لزوم و فایدۀ تذکار به پیامبر (ص) و شمه‌ای از احوال کافران در قیامت.