مایرز، مایک (۱۹۶۳)
| لوئی مال Louis Malle | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۳۲م |
| درگذشت | ۱۹۹۵م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان |
| آثار | آتش گورستان (زمانی برای زیستن و زمانی برای مردن) (۱۹۶۳)، آتلانتیک سیتی (۱۹۸۰)، و خسارت (۱۹۹۳)، عشاق (۱۹۵۸)، و زازی در مترو (۱۹۶۱) |
| گروه مقاله | سینما |
مایِرْز، مایْک (۱۹۶۳)(Myers, Mike)
(نام اصلی: مایکل مایرز[۱]) کمدین، بازیگر، و نویسندۀ کانادایی. از مشهورترین و بی‌تردید مطرح‌ترین نویسندگان و بازیگران دهۀ ۱۹۹۰ است. دنیای وِیْن[۲] (۱۹۹۲)، که در آن نقش مجری خام‌دست تلویزیون کابلی را دارد، او را به ستاره‌ای جهانی تبدیل کرد. آستین پاورز: مرد مرموز جهانی[۳] (۱۹۹۷) تقلید مضحکی از فیلم‌های جیمز باند[۴] است و همچون دنیای وِیْن با شوخی مرز میان فیلم و مخاطب را از میان برمی‌دارد. مایرز بازیگری را از کودکی آغاز کرد و در دهۀ ۱۹۷۰ در برنامه‌های تلویزیونی شاه کنزینگتون[۵] و کوچکترین قلندر[۶] ظاهر شد. از ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۶ در برنامۀ نمایشی طنزآمیز مولارکی و مایرز[۷] نقش کمدی داشت و سپس از ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۴ در برنامۀ زندۀ شنبه شب[۸] تلویزیون امریکا حاضر شد. در فیلم‌هایش با نقل قول از آثار دیگر و بازیگرانش، آن‌ها را دست می‌اندازد؛ مخاطب را وادار به مشارکت می‌کند و مفاهیمی همچون «تعلیق ناباوری» را کنار می‌گذارد. در ایفای نقش‌های جدّی نیز موفق بوده، مانند فیلم ۵۴ (۱۹۹۸) که در آن نقش استیو روبِل[۹]، هنرمند برجستۀ دیسکو، را اجرا کرده است. از دیگر فیلم‌های اوست: پس من با یک قاتل تبرزن ازدواج کردم[۱۰] (۱۹۹۳)، دنیای وِین ۲ (۱۹۹۳)، آستین پاورز: جاسوسی که مرا از پا درآورد[۱۱] (۱۹۹۹)، چرخ‌های دندانه‌دار[۱۲] (۲۰۰۰)، و شِرِک[۱۳] (۲۰۰۱).