هبل، کریستیان فریدریش (۱۸۱۳ـ۱۸۶۳)
| مایک لی Mike Leigh | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۴۳م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | نمایش‌نامه‌نویس و فیلم‌ساز |
| آثار | زندگی شیرین است (۱۹۹۱) و رازها و دروغ‌ها (۱۹۹۵)، امیدهای بزرگ (۱۹۸۹)، برهنه (۱۹۹۳)، همه یا هیچ (۲۰۰۲)، ورادریک (۲۰۰۴) و الکی خوش (۲۰۰۸) |
| گروه مقاله | سینما |
هِبِل، کریسْتیان فریدْریش (۱۸۱۳ـ۱۸۶۳)(Hebbel, Christian Friedrich)
شاعر و نمایش‌نامه‌نویس آلمانی. آثار عمده‌اش عبارت‌اند از نمایش‌نامه‌های مریم مجدلیه[۱] (۱۸۴۴)، یولیا[۲] (۱۸۵۱)، آگنس بِرناوئر[۳] (۱۸۵۵)، گوگس و انگشتری‌اش[۴] (۱۸۵۶)، نیبلونگ‌ها[۵] (۱۸۶۲). از شعرهای تغزلی اوست: اشعار[۶] (۱۸۴۱ـ۱۸۴۸) و مادر و کودک[۷] (۱۸۵۹). فقر دورانِ کودکی هِبِل تأثیری ماندگار در او به‌جا گذاشت به‌نحوی که اغلب آثارش تیره و به‌طرزی غم‌انگیز واقع‌گرایانه‌اند. تراژدی‌هایش بسیار قدرتمندند و موقعیت دراماتیک انسان‌ها را به‌خوبی به نمایش می‌گذارند و غالباً به بررسی تعارض شخصیت‌های احساساتی می‌پردازند. هبل در وِسِلْبورِن[۸]، دیتمارشِن[۹]، واقع در اشلسویگ ـ هولشتاین[۱۰] به‌دنیا آمد. پس از سفر در اروپا، در وین اقامت گزید (۱۸۴۶). نخستین تراژدی‌اش، یودیت[۱۱]، که در هامبورگ به اجرا درآمد (۱۸۴۱)، موجب شهرتش شد. مریم مجدلیه یک تراژدی خانوادگی واقع‌گرایانه بود؛ آگنس برناوئر به تضاد حقوق دولت و فرد می‌پردازد؛ گوگس و انگشتری‌اش توانایی هِبِل را در مقام یک نمایش‌نامه‌نویس روان‌شناس نشان می‌دهد؛ و شعرهایش در مادر و کودک به مسائل اجتماعی محرومان می‌پردازد.