گنگ دژ
گَنگ‌دژ
(یا: کَنگ‌دژ) در شاهنامۀ فردوسی، دژ یا شهری که سیاوش در کوهستانی خوش آب و هوا در توران‌زمین ساخت و در آن‌جا اقامت گزید. در بُندِهَش دربارۀ گنگ‌دژ آمده که «کِیخُسرو آن را بر زمین نشاند. او را هفت دیوار است: زرّین، سیمین، پولادین، برنجین، آهنین، آبگینه‌ای و کاسگین (لاجوردی). او را ۷۰۰ فرسنگ در میان است و پانزده دروازه به اوست، که از دروازه تا دروازه به گردونۀ اسبی و روز بهاری به پانزده روز شاید شدن».