یراق
یَراق
نوارهایی که به شکل مورب از شانه‌ها رَد می‌شد و به نواری افقی در گرداگرد قسمت فوقانی سینه متصل می‌شد. محل تلاقی با یک قبۀ مرکزی یا یک گل سینه مشخص می‌شد و در پشت با دو نوار باریک و بلند، که به زیورآلات یا زنگوله‌ها ختم می‌شد، گره می‌خورد. یراق، که نشان از مرتبۀ بالای طبقاتی افراد را می‌رساند، در اواسط یا اواخر قرن ۴م، جزئی از لباس سلطنتی شد، چنان‌که در طاق بستان می‌بینیم، ولی بعدها، همان‌طوری که در کنده‌کاری‌های صخره‌ای شاپور اول می‌بینیم، با ردای سلطنتی جایگزین شد. این یراق در ظروف نقره‌ای به‌جا مانده از دورۀ ساسانی در بالاتنۀ شکارچیان سلطنتی، روی مُهرهای اواخر قرون ۴ و ۵م، گچ‌بری‌های قرن ۵م، و تصاویر نیم‌تنه‌های برنزی از شاهان در قرون ۶ و ۷م دیده می‌شود. تجملی‌ترین شکل آن در حجاری تحلیف طاق بستان و در تمثال اردشیر دوم، شاپور دوم، شاپور سوم و خسرو دوم به‌وضوح دیده می‌شود. یراق خسرو دوم با نوارهایی از منجوق و سنگ‌های قیمتی مربع‌شکل تزیین‌شده و گران‌بهاترین آن‌هاست.