مارتینس، کونچیتا (۱۹۷۲)
مارتینِس، کونچیتا (۱۹۷۲)(Martinez, Conchita)
تنیس‌باز زن اسپانیایی. در مسابقات قهرمانی ویمبلدون[۱] در ۱۹۹۴ به مقام سوم دست یافت و مارتینا ناوراتیلووا[۲] را (که نُه بار قهرمان ویمبلدون شده بود) شکست داد و اولین عنوان گرند اسلم[۳] خود را به‌دست آورد. مارتینز در شهر مونسون[۴] اسپانیا زاده شد، در ۱۹۸۸ به تنیس حرفه‌ای روی آورد و در ۱۹۹۳ به مرحلۀ نیمه‌نهایی ویمبلدون راه یافت. در بازی در زمین خاکی تخصص دارد. او را بازیکنی توصیف کرده‌اند که در انتهای زمین می‌ایستد و در زمین چمن هر گاه که لازم باشد نزدیک تور می‌آید. دور ایستادن از تور را با زدن توپ‌های بدون بازگشت به زمین حریف از انتهای زمین خود جبران می‌کند و در این کار بسیار مهارت دارد.