ابراهیم خواص
ابراهیمِ خَوّاص ( ـ۲۹۱ق)
عارف ایرانی. اصلاً آملی بود و در سامره به‌دنیا آمد. گروهی او را از بزرگان طبقه دوم و گروهی دیگر از طبقه سوم می‌دانند. با جنید و ابوالحسین نوری مصاحبت داشت. هرچند هیچ‌گاه به شهرت آن دو نرسید، او را در تجرید و توکّل، یگانۀ زمان دانسته‌اند. تألیفاتی داشته و سخنان کوتاه حکمت‌آمیزی نیز از او نقل شده است. در اواخر عمر، در مسجد جامع ری منزل گرفت. آورده‌اند که هرگاه از مسجد خارج می‌شد با غسل جدید به آن‌جا بازمی‌گشت. ابوجعفر خلدی از مریدان اوست.