زنگویی
زَنْگُویی
از طوایف عرب یک‌جانشین در جنوب خراسان، با مرکزیت طبس. گروهی از اعراب دشتستان در جنوب ایران نیز از طایفۀ زنگویی بودند. اعراب زنگویی طبس به شیبانی شهرت داشتند و پیش از برآمدن دولت صفویه، به طبس مهاجرت کرده بودند. حکومت موروثی طبس، از میانۀ نیمۀ دوم قرن ۱۲ق تا انقراض قاجاریه، با خوانین زنگویی بود و میرمحمدخان عرب زنگویی از رقیبان آقامحمدخان قاجار به‌شمار می‌رفت. میرحسن‌خان در ۱۲۳۳ق از طرف فتحعلی‌شاه قاجار لقب وکیل خراسان و محمدباقرخان، وکیل طبس در ۱۲۸۴ق، لقب عمادالملک گرفت. اینان به خاندان وکالت شهرت داشتند. وکیلان زنگویی طبس از خود ساختمان‌های متعدد و زیبایی به یادگار گذاشتند که همۀ آن‌ها در زلزلۀ طبس نابود شد (۱۳۵۷ش).