بنیچه
بُنیچه
روشی خاص برای اخذ مالیات و سربازگیری که به‌ویژه در دوره صفویه و قاجاریه در ایران معمول بوده است. این اصطلاح ظاهراً از کلمۀ «بنه» که واحد تقسیم مالیات در روستاها بوده اخذ شده است. اخذ مالیات در روستاها به‌عهده کدخدا و در شهرها به‌عهده اصناف و کلانتر شهر بوده است. بنیچه در سربازگیری روش تشخیص و تعیین تعداد سربازان در هر محل و ناحیه بوده و صاحب‌منصبان سربازگیری دفترهایی داشتند که براساس آن این تعداد را تعیین می‌کردند. این شیوه با تصویب قانون نظام اجباری در ۱۳۰۴ش ملغی شد.