علی‌بابا عسکری
علی‌بابا عسکری (گلوگاه 1311- امریکا 8 فروردین 1394ش)
نویسنده و پژوهشگر ایرانی در حوزه‌های تاریخ، جغرافیا و نقشه‌برداری. تحصیلات ابتدایی را به علت فقر مالی خانواده از 12 سالگی آغاز کرد و با استعدادی که داشت توانست در سال 1330 به عنوان معلم پیمانی در زادگاهش مشغول به کار شود. موفقیت در دانشسرای مقدماتی گرگان و گرفتن دیپلم با نمرۀ عالی موجب شد تا در اولین کنکور سراسری دانشگاه‌های کشور شرکت کرده، مدرک لیسانس تاریخ و جغرافیا را از دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران دریافت کند (1342). در ۱۳۴۴ موفق شد در همان رشته از همانجا دانشنامۀ کارشناسی ارشد بگیرد. از آن پس در دانشگاه‌هایی چون تهران و اصفهان به تدریس پرداخت. از ۱۳۴۳ به نوشتن آثاری در زمینه‌های تاریخ، جغرافیا و نقشه‌برداری روی آورد. در ۱۳۴۸ جست‌وجوهای میدانی دربارۀ زادگاهش را آغاز کرد و در ۱۳۵۰ش کتابی را تحت عنوان بهشهر: اشرف‌البلاد به چاپ رساند. این اثر به عنوان نخستین کتاب تاریخی منطقه، همچنان مورد استناد و استفادۀ پژوهشگران بومی مازندران و کشور است. علی بابا عسگری، علاوه بر خلق آثار پژوهشی، تاریخی و جغرافیایی فاخر، شاگردان متعدد و مشهوری چون دکتر محمدعلی نجفی، وزیر پیشین آموزش و پرورش را تربیت کرد و به همراه برخی دیگر از دانشمندان نامدار ایرانی چون پرفسور محمدحسن گنجی، با تهیۀ 3 جلد اطلس اسناد در تاریخ خلیج فارس، خدمات شایانی در تثبیت هویت تاریخی، ملی و بین‌المللی خلیج فارس نموده است. پیکر علی‌بابا عسکری بنابروصیت او پس از درگذشتش به ایران منتقل گردید و در گورستان در آرامگاه تاریخی سفیدچاهِ هزارجریب به خاک سپرده شد.