دنیس کواید
دنیس کواید (تگزاس ۹ آوریل ۱۹۵۴م- ) Dennis Quaid
بازیگر، ترانه‌سرا و خوانندۀ امریکایی. بازیگر نقش‌های اصلی در سینما و تئاتر بوده است. اما هرچند که در ۱۹۸۷ با بازی در نقش یک کارآگاه در راحتی بزرگ[۱] به شهرت و موفقیت چشمگیری دست یافت، هرگز در زمرۀ بازیگران سودآور گیشه قرار نگرفت. گوناگونی نقش‌هایی که برعهده گرفته، او را قادر ساخته تا در لباس هر شخصیتی به خوبی ظاهر شود. در سال 2002 جایزۀ حلقۀ منتقدان فیلم نیویورک[۲] را برای بازی در فیلم دور از بهشت[۳] (نقش مکمل مرد) و در سال بعد جایزۀ منتقدان فیلم شیکاگو[۴] را برای همین فیلم دریافت کرد.
پدرش برقکار بود. در دوران دبیرستان به نمایش علاقمند شد و همراه برادر بزرگ‌ترش، رندی[۵]، به تحصیل این رشته در دانشگاه هیوستون[۶] پرداخت. اما در 20سالگی تحصیل را رها کرد و همراه برادر به کالیفرنیا رفت و در سال ۱۹۷۷ در نخستین فیلم خود بازی کرد. با کسب موفقیت در گسستن[۷]، در فیلم بعدی خود، سواران خستگی‌ناپذیر[۸]، همراه با برادرش به ایفای نقش پرداخت و به دنبال آن، در طیف گسترده‌ای از نقش‌های گوناگون، توانایی‌ها و قابلیت‌هایش را به نمایش گذاشت. در زمینۀ موسیقی نیز هنرمندی مشتاق بود و همراه با یک گروه راک به نام الکتریکس[۹] فعالیت‌هایش را پی گرفت. در چند فیلم، اهالی موسیقی را به تصویر کشید و برای تعدادی دیگر از فیلم‌هایش ترانه‌هایی ساخت. با ایفای نقش در گلوله‌های بزرگ آتش[۱۰] توانست گرایش‌های دیرینش در راک اندرول را وارد فیلم کند و این جنبه از شخصیتش را، که پیش‌تر با ساختن ترانه برای سه فیلم (از جمله راحتی بزرگ) امکان بروز یافته بود، بار دیگر به نمایش بگذارد. همسران سابقش، پاملا جین سولز[۱۱] (۱۹۷۸ - ۱۹۸۳) و مگ رایان[۱۲] (۱۹۹۱ - ۲۰۰۱)، نیز بازیگرند.