آذرجوی
آذرجوی
ظاهراً نام دیگری از آتش آذرفرنبغ. این آتش در ۳۳۲ق، هنگام تألیف مروج‌‌الذّهب، به نام آزر (آذر) جوی وجود داشته است و به قول مسعودی مجوسان آن را از همۀ آتش‌ها و آتشکده‌ها محترم‌‌تر می‌شمردند. شاید آذرجوی چشمۀ نفتی سوزانی بوده است. مسعودی می‌نویسد، به گفته ایرانیان، کیخسرو به‌هنگام جنگ با ترکان، در این آتشکده نیایش کرده است. شهرستانی نیز این آتش را آذرخوا می‌نامد و می‌نویسد که آن را کشتاسف (گشتاسب) از خوارزم به دارابجرد منتقل کرده و انوشیروان آن را از دارابجرد به کرمان برده و تا زمان مهدی، خلیفۀ عباسی، معمور بوده است.