آواری، محمدشفیع (۱۷۴۲ـ۱۸۱۷م)
آواری، محمدشفیع (۱۷۴۲ـ۱۸۱۷م)
فرهنگ‌نویس، مترجم و شاعر داغستانی. در مجالس درس منصور چلبی پناه‌آبادی، در شوشا، زبان‌های فارسی و ترکی را فراگرفت. سپس به زادبومش بازگشت و به تدریس پرداخت. وی به فارسی، ترکی و عربی شعر می‌گفت. از آثارش: جامع‌اللغتین لتعلیم‌الاخوین که فرهنگ فارسی، ترکی و عربی است؛ مجموع‌اللغات که فرهنگ فارسی ـ ترکی است؛ ترجمۀ کلیله و دمنه به زبان آواری؛ ترجمۀ قرآن به فارسی. او همچنین اشعاری چند از گلستان سعدی را برگزیده و برخی واژگان دشوار آن را به فارسی شرح کرده و بر آن مقدمه نوشته است.