تهرانی، شیخ علی (مشهد ۱۳۰۹ش)

شیخ علی تهرانی;
زادروز	مشهد ۱۳۰۹ش;
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	روحانی
شغل و تخصص های دیگر	محقق و نویسنده
آثار	اخلاق اسلامی؛ اقتصاد اسلامی؛ فلسفه شناخت؛ روابط اجتماعی و اقتصادی در اسلام
گروه مقاله	تاریخ ایران

تهرانی، شیخ ‌علی (مشهد ۱۳۰۹ش)

(نام اصلی: علی مرادخانی ارنگه) روحانی، محقق و نویسندۀ ایرانی. سال‌ها شاگرد درس امام خمینی (ره) و آیت‌الله میلانی بود و هم‌زمان در فعالیت‌های سیاسی و مبارزاتی برضد رژیم پهلوی فعالیت داشت. در دهه‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ ازجمله کسانی بود که علاوه بر نویسندگی در صحنۀ مبارزات مردم مشهد در جهت تحقق حکومت اسلامی حضور داشت. تهرانی زندگی ساده و بی‌پیرایه‌ای داشت و متهم بود که در مواضع خود بسیار تند و تاحدی نامتعادل است. در سال‌های ۱۳۴۹ و ۱۳۵۷ در ایرانشهر و سیرجان در تبعید بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ریاست دادگاه انقلاب مشهد، و مدتی هم ریاست دادگاه انقلاب اهواز، به شیخ‌علی تهرانی سپرده شد، و به محاکمۀ عوامل رژیم پهلوی پرداخت. در ۱۳۵۸ به مجلس خبرگان راه یافت. وی تحت تأثیر مکتب‌های انحرافی قرار گرفت و با الهام از اندیشه‌های اقتصادی سوسیالیستی، آثاری در اقتصاد اسلامی نوشت. تهرانی از اواخر ۱۳۵۸ به هواداری از جریان‌های مخالف انقلاب کشیده شد و به مجاهدین خلق و بنی‌صدر پیوست و به ضدیت با امام و نیروهای مکتبی پرداخت. در ۱۳۶۴ به‌دنبال فرار بنی‌صدر از ایران و استقرار مجاهدین در عراق، مخفیانه به آن کشور منتقل و تحت حمایت رژیم عراق قرار گرفت و در آن‌جا به تبلیغ علیه جمهوری اسلامی ایران پرداخت. رژیم عراق، سال‌ها پس از پایان جنگ، او را در مرز جمهوری اسلامی ایران رها کرد. نیروهای جمهوری اسلامی ایران او را بازداشت و به تهران منتقل کردند. ازجمله آثار اوست: اخلاق اسلامی؛ اقتصاد اسلامی؛ فلسفۀ شناخت؛ و روابط اجتماعی و اقتصادی در اسلام.