شریعتمداری، علی (شیراز ۱۳۰۲ش)

از پیش‌کسوتان تعلیم و تربیت. تحصیلات خود را تا پایان دورۀ دبیرستان در شیراز گذرانید و در مدرسه‌های شیراز آموزگاری می‌کرد. در ۱۳۲۲ش، لیسانس فلسفه و علوم تربیتی و پس از آن لیسانس حقوق قضایی گرفت و به دبیری در دبیرستان‌ها مشغول شد. در ۱۳۳۵، به امریکا رفت و سال بعد از دانشگاه میشیگان فوق‌لیسانس در رشتۀ آموزش متوسّطه گرفت. در ۱۳۳۸ش، از دانشگاه تنسی دانشنامۀ دکتری در فلسفه و تعلیم و تربیت دریافت کرد و یک سال پس از آن دانشیار دانشگاه شیراز شد. شریعتمداری در دولت موقت بازرگان، وزیر علوم، فرهنگ، و معارف بود. از ۱۳۵۸ش در دانشگاه تربیت معلّم تهران تدریس می‌کند و عضو پیوستۀ فرهنگستان علوم و شورای عالی انقلاب فرهنگی است. برخی از آثار او عبارت‌اند از اصول و فلسفۀ تعلیم و تربیت، اصول تعلیم و تربیت، و روان‌شناسی تربیتی.