رجبعلی اعتمادی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط Amir (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
ر.اعتمادی
زادروز لار بهمن 1312ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی رمان‌نویس
شغل و تخصص های دیگر روزنامه‌نگار
آثار شاهين در دام جاسوسان؛ بازى عشق؛ كفش‏‌هاى غمگين عشق
گروه مقاله ادبیات فارسی
جوایز و افتخارات  

رجبعلی اعتمادی (لار، بهمن 1312ش- )

 

رجبعلی اعتمادی

(نام اختصاری: ر.اعتمادی) نویسنده­‌ی رمان­‌های عامه‌­پسند و روزنامه‌­نگار ایرانی. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش گذراند سپس به همراه خانواده­‌اش به تهران مهاجرت کرد. او تحصیلات متوسطه­‌اش را در مدرسه‌ی مروی تمام کرده است. در سال 1334 در یک دوره­‌ی خبرنگاری "موسسه­‌ی اطلاعات" پذیرفته شد، سپس به مدت دوسال به­‌عنوان خبرنگار و گزارش­‌نویس "اطلاعات شهرستان­ها" فعالیت کرد. از سال ۱۳۳۷ تا ۱۳۳۹ خبرنگار ویژه­‌ی "اطلاعات هفتگی" بود و در همین دوره 7 داستان کوتاه از او در این مجله انتشار یافت که نهایتا به شکل کتابی با عنوان دختر  خوشگل دانشکده­‌ی من توسط موسسه­‌ی اطلاعات چاپ شد (1339). دومین کتاب او، که داستان بلندی بود، در سال بعد با عنوان تویست داغم کن طی یک سال با تیراژ 12000 نسخه به چاپ هفتم رسید و باعث شهرت او شد.

اعتمادی از اواخر دهه­‌ی 1330 به عنوان گزارش‌­نویس "روزنامه­‌ی اطلاعات"، دبیر سرویس هنری- فرهنگی و ورزشی روزنامه و دوسال نیز در سمت معاون سردبیر روزنامه فعالیت داشته است. از مهر 1345 با ارائه‌­ی طرح انتشار "مجله­‌ی جوانان" به مدیر موسسه­‌ی اطلاعات، به عنوان اولین سردبیر مجله انتخاب شد و از این زمان تا سال 1359 این نشریه را به یکی از پرفروش‌­ترین مجلات ایران تبدیل کرد. در اوائل سال 1359 به خاطر بعضی از مطالب مجله برای او پرونده‌­ای قضایی تشکیل دادند و بعدش بیشتر از 10 سال ممنوع‌­القلم شد. از ابتدای دولت اصلاحات، محدودیت اعتمادی رفع شده و کتاب­‌های جدیدیش نیز با لحاظ ممیزی منتشر می‌­شوند.

اعتمادی در مصاحبه‌­ای به این نکته اشاره کرده که همگی رمان­‌هایش بر پایه­‌ی شخصیت­‌های واقعی شکل گرفته‌اند. موضوع بیش­تر داستان­‌های او ماجراهای عاشقانه است.

با ذکر این که تعدادی از آثار قدیم اعتمادی در سال­‌های اخیر تجدید چاپ شده‌­اند، فهرست آثارش به نقل از وب‌­سایت شخصی او ارائه می­‌شود:

از سال 1339 تا 1359: دختر خوشگل دانشكده من؛ توييست داغم كن؛ ساكن محله غم؛ براى كه آواز بخوانم؛ خوب من؛ ديروز من ديروز تو؛ شاهين خبرنگار حوادث؛ شاهين در دام جاسوسان؛ بازى عشق؛ كفش‏‌هاى غمگين عشق؛ خانه سبز عسل؛ جسور؛ شب ايرانى؛ اتوبوس آبى؛ آخرين ايستگاه شب؛ شاهد در آسمان؛ چهل درجه زير شب؛ يك لحظه روى پل؛ روزهاى سخت بارانى و شوك پاریسى.

آثار بعد از سال 1377: آبی عشق؛ هشت دقیقه تا برهوت؛ گل بانو؛ دختر شاه پریان؛ گل تی‌تی؛ عالی‌جناب عشق؛ هزار و یک شب عشق؛ نسل عاشقان؛ هفت آسمان عشق؛ رنگ سرخ عشق؛ گنجشک‌های غم؛ بازی عشق و سفر عشق به سلطان ساوالان.

 

منابع: