آلمانی، زبان

German Language

آلمانی، زبان

از گروه زبان‌های ژرمنی غربی، شاخۀ ژرمانیک خانوادۀ زبان‌های هندواروپایی. زبان رسمی آلمان و اتریش و یکی از چهار زبان رسمی سوئیس و زبان اول بیش از ۱۰۰میلیون تن در این سه کشور و میلیون‌ها نفر در ایالات متحده، کانادا، امریکای لاتین، کشورهای حوضۀ بالتیک، چکسلوواکی، اروپای شرقی و کشورهای بالکان است و از نظر اهمیت فرهنگی و تجاری زبان دوم میلیون‌ها تن دیگر در اروپا و امریکای شمالی و جنوبی شمرده می‌شود. زبان آلمانی به آلمانی علیا و آلمانی سفلا تقسیم می‌شود. از لحاظ تاریخی زبان آلمانی سه دوره را گذرانده است: آلمانی کهن (ح ۷۵۰ـ۱۰۵۰)؛ آلمانی میانه (ح ۱۰۵۰ـ۱۵۰۰) و آلمانی جدید (۱۵۰۰ تاکنون). نخستین مدارک مربوط به زبان آلمانی به ۷۵۰م برمی‌گردد. در این دوره گویش‌های محلی را مکتوب می‌کردند و زبان معیار در کار نبود. در دورۀ میانی زبان مکتوب نسبتاً یک‌دستی در دولت، بعد از آن‌که دستگاه‌های صدارت امپراتوری مقدس روم در قرن ۱۴م به‌جای زبان لاتین ترکیبی از گویش‌های آلمانی علیا را به‌کار بردند، پدید آمد. مارتین لوتر در ترجمۀ کتاب مقدس از آلمانی ساکسون استفاده کرد. گفته‌اند که آلمانی مدرن با لوتر شروع شده است. شیوۀ آلمانی‌نویسی امروزی مدیون نویسندگان برجستۀ قرن ۱۸ است. برخی گویش‌های آلمانی در خارج از مرزهای آلمان، تفاوت‌های بزرگ دستوری و لغوی با آلمانی معیار دارند.