تبتی، زبان
تبّتی، زبان
(یا: بُدیک) زبانی از گروه تبت و برمه‌ای خانوادۀ زبان‌های چینی و تبتی. در تبت، بوتان، نپال و بخش‌هایی از شمال هند (ازجمله سیکیم) رایج است. تبتی به چهار گروه گویشی تقسیم می‌شود: مرکزی، جنوبی، شمالی (در شمال تبت) و غربی (در غرب تبت). شمار تکلّم‌کنندگان به گویش لهاسا، پایتخت تبت بیش از دیگر گویش‌هاست، که به گروه مرکزی تعلق دارد. گویش جنوبی در سیکیم، بوتان و نپال رایج‌تر است. خط تبتی اصل هندی دارد و خط امروزی آن از قرن ۹م به‌کار رفته است. رسم‌الخط فعلی منعکس‌کنندۀ تلفظ قرن ۷م است و با تلفظ امروزی زبان تبتی همخوانی کامل ندارد.