توپچو باشوف، میرزا جعفرعلی (گنجه ۱۷۸۴ـ پترزبورگ ۱۸۶۹)
توپْچو باشوف، میرزا جعفرعلی (گنجه ۱۷۸۴ـ پترزبورگ ۱۸۶۹)
شاعر و خاورشناس آذربایجانی. تحصیلات مقدماتی و زبان‌های فارسی، ترکی و عربی را در تفلیس آموخت و روسی و ارمنی را نیز فراگرفت. همراه سفرای ایران به پترزبورگ رفت (۱۸۱۷) و مترجم بخش آسیایی وزارت امور خارجۀ روسیه شد. استاد دانشگاه زبان‌شناسی و ادبیات فارسی پترزبورگ (۱۸۲۳)، رئیس کرسی زبان‌شناسی فارسی همین دانشگاه (۱۸۳۵ـ۱۸۴۹) و استاد پژوهشگاه زبان‌های شرق آسیا وابسته به وزارت امور خارجۀ روسیه (۱۸۴۹ـ۱۸۶۷) بود. در شکل‌گیری و پیشرفت خاورشناسی در روسیه تأثیر فراوان داشته است. به فارسی و ترکی نیز شعر می‌گفت. از آثارش: منظومۀ فارسی ترانۀ پیروزی؛ مجموعۀ اشعار ترکی و فارسی به‌نام دو شعر (۱۸۳۵)؛ ترجمۀ بخش‌هایی از سونات‌های کریمۀ آدام میتسکیویچ به فارسی (پترزبورگ، ۱۸۲۷). از او مقالاتی نیز در نشریۀ تلسکوپ در پترزبورگ به‌چاپ رسیده است.