صفوانی، ابوعبدالله محمد بن احمد (قرن ۴ق)
صَفْوانی، ابوعبدالله محمّد بن احمد (قرن ۴ق)
محدث، فقیه و متکلم شیعی. از نوادگان صفوان بن مهران، محدّث مشهور است. از شاگردان شیخ کلینی و استاد شیخ مفید و تَلَّعُکْبَری به‌شمار آمده است. خواندن و نوشتن نمی‌دانسته و تألیفات خود را بر شاگردانش املا می‌کرده است. حکایت مباهله‌اش راجع به امامت با قاضی موصل در مجلس سیف‌الدوله حمدانی مشهور است. از آثارش:الامامة؛ تحفةالطالب و بغیةالراغب؛ المتعة و تحلیلها و الرد علی من حرّمها؛ ثواب‌القرآن.