آثار علوی

آثار عُلْوی

(یا: عِلْوی؛ کائنات جو) اصطلاحی در هواشناسی قدیم و نیز نام بعضی آثار دانشمندان اسلامی دربارۀ پدیده‌های جوی مانند ابر، باد، باران، برف، رنگین‌کمان، شهاب و مواد معدنی (یا آثار سفلی) چون چشمه و کوه. این اصطلاح از عنوان رسالۀ ارسطو با نام متئورولو گیکا گرفته شده است و هنوز هم در زبان‌های اروپایی به دانشی اطلاق می‌شود که بررسی مطالعۀ پدیده‌های جوی موضوع آن علم است. در ایران، واژۀ فارسی «هواشناسی» بعدها به‌جای‌ «کائنات جو» رایج شد. از میان دانشمندان دورۀ اسلامی که با عنوان «آثار عُلْوی» در موضوع یادشده کتابی تألیف کرده‌اند باید از شرف‌الدین محمد بن مسعود مسعودی بخاری، ابوحاتم اسفزاری، سهلان ساوی نام برد.