آرتور
آرتور (قرن ۶)(Arthur)
جنگ‌سالار نیمه‌افسانه‌ای رومی ـ انگلیسی. در نیمۀ اول قرن ۶م رهبری مقاومت انگلیسی‌ها را در برابر ساکسون‌ها، پیکت‌ها[۱]، و اسکاتلندی‌ها برعهده داشت. احتمالاً جنگ‌سالار بود نه پادشاه. آرتور به فرماندهی واحد کوچکی از جنگ‌جویان پرتحرّکِ سواره‌نظام، که یادآور واحدهای خط مقدم نیروهای رومی[۲] بودند، در سراسر انگلستان به عملیات نظامی پرداخت. پیروزی بزرگ بر ساکسون‌ها در ماونت بیدن[۳] را، که احتمالاً در منطقۀ دورسِت[۴] قرار دارد به آرتور نسبت داده‌اند. گفته می‌شود که آرتور در تینتَجِل[۵]، در کورنوال[۶]، زاده شد و او را در گلاستنبری[۷] سامرست[۸] به‌خاک سپردند. با وجود این، شخصیت و زندگی او آن‌چنان با افسانه آمیخته است که به هیچ‌وجه دربارۀ جزئیات زندگی‌اش با قاطعیت نمی‌توان سخن گفت. حدس زده می‌شود که پایگاه افسانه‌ای آرتور، «کاملوت[۹]»، قلعه‌ای برفراز تپه‌ای در کدبریِِ[۱۰] جنوبی در سامرست، بوده است. افسانه‌های آرتور و شوالیه‌های میزگرد[۱۱] را در قرن ۱۲م نویسندگانی چون جفری مانموتی[۱۲]، کرتین دو تروا[۱۳]، و نورمن ویس[۱۴]، نویسندۀ اهل نورماندی، نوشتند. ازجمله نویسندگان متأخر، که دربارۀ افسانه‌های آرتور آثاری از خود برجا گذاشتند، عبارت‌اند از نویسندۀ ناشناسِ سِرگَوین و شوالیۀ سبزپوش[۱۵] (۱۳۴۶م)، تامس ملوری[۱۶]، تنیسون[۱۷]، تی اچ وایت[۱۸]، و مارک تواین[۱۹].