نوول، ژان (۱۹۴۵)
نووِل، ژان (۱۹۴۵)(Nouvel, Jean)
معمار فرانسوی. از گویش های‌تک[۱] به‌شیوه‌ای بدیع، و به راه‌های مختلف استفاده می‌کند. در بنای معروف انستیتو جهانِ عرب[۲]، پاریس (۱۹۸۱ـ۱۹۸۷)، نقش‌مایه‌های سنّتی اسلامی را با آخرین دستاوردهای فنّاوری تلفیق کرده است. نوول در طرح ساختمان نماوسوس[۳] در نیم[۴] (۱۹۸۳ـ۱۹۸۷)، با برگزیدن مصالح صنعتی و نادیده گرفتن نقش کارکردی[۵] آن‌ها، به مجموعه‌ای ناهموار و نااستوار دست یافته است.