آریل (اخترشناسی)
آریِل (اخترشناسی)(Ariel)
در اخترشناسی، نزدیک‌ترین قمر[۱] از قمرهای اصلی پنج‌گانۀ سیارۀ اورانوس[۲]. ویلیام لاسل[۳]، اخترشناس انگلیسی (۱۷۹۹ـ۱۸۸۰)، این قمر را در ۱۸۵۱ کشف کرد، اما احتمالاً چهار سال پیش از این تاریخ نیز اوتو اشترووه[۴]، اخترشناس روس، آن را دیده بود. تصور می‌شود که آریل در اصل از آب منجمد تشکیل شده باشد. قطر تخمینی آن ۱,۱۶۰ کیلومتر است، و در فاصلۀ میانگین ۱۹۱,۰۲۰کیلومتری، با تناوب ۲.۵۲روزه (زمان هر بار گردش به دور سیاره) به دور اورانوس می‌گردد. تصاویر ارسالی کاوشگر ویجر ۲[۵] حفره‌ها و شیارهایی را روی این قمر نشان می‌دهد که احتمالاً براثر فعالیت آتشفشانی پدید آمده‌اند.