آسان میری
آسان‌میری (euthanasia)
(یا: خوش‌مرگی) کمک به مرگ سریع و بی‌درد شخص یا خودداری از جلوگیری از مرگ. عمل به آن معمولاً فقط برای تخفیف درد و رنج است و هنگامی مجاز شمرده می‌شود که مرگ خیر بزرگ‌تر یا شر کوچک‌تری برای بیمار به شمار آید. خوش‌مرگی فعال به معنای کمک به مردن است اما خوش‌مرگی منفعل به معنای جلوگیری نکردن از آن است. هرچند نظام‌نامه‌های پزشکی غالباً شیوۀ منفعل را برای پزشکان جایز می‌دانند و نه شیوۀ فعال را، اما در مواردی مرز میان این دو مخدوش می‌شود. ممکن است توقف منفعلانۀ درمان، بیمار را به مرگی طولانی‌تر و دردناک‌تر از دخالت فعالانه محکوم کند. هرچند بسیاری از مردم در صورتی که زندگی‌شان دردناک شود طالب مرگ آسان‌اند، اما غالباً با آن مخالفت می‌شود. زیرا این نگرانی وجود دارد که درصورت گسترش آن، جّوی ایجاد شود که در آن سالخوردگان به مردن آرام تشویق شوند و از چسبیدن به زندگی شرمسار باشند. این شیوه با دلایلی که در لزوم احترام به زندگی آورده می‌شود نیز در تعارض است. در بسیاری از نظام‌های قانونی، کمک به شخص دردمند برای مرگ آسان ممنوع است در حالی که در مورد حیوانات در شرایط مشابه انجام ندادن این عمل غیرقانونی است.