آفتاب سوختگی
آفتاب‌سوختگی (sunburn)
در پزشکی، نوعی آسیب پوستی، ناشی از قرار گرفتن بیش از حد پوست در برابر نور خورشید. رنگ‌دانۀ ملانین[۱]، که در برخی از یاخته‌های پوستی ساخته می‌شود، در افرادی که پوست روشن دارند کم است و به همین سبب، این افراد به نور خورشید حساس‌ترند. کمی پس از تابش آفتاب، رگ‌های پوست گشاد شده و پوست سرخ می‌شود. پس از آن، تولید ملانین افزایش می‌یابد و در نتیجه، پوست برنزه می‌شود. تماس طولانی‌مدت با اشعۀ فرابنفش، مخصوصاً با طول موج متوسط آن (یووی‌بی[۲])، باعث خارش و سوزش می‌شود. به‌دنبال تورم لایه‌های سطحی پوست، تاول ایجاد شده، پوسته‌ریزی شروع می‌شود. اگر آفتاب‌سوختگی شدید باشد، ممکن است فرد دچار تب و سردرد شود. قرارگرفتن در معرض نور فرابنفش خورشید ممکن است باعث ضخیم‌شدن لایۀ سطحی پوست و پیری زودرس شود. طول موج‌های بلندتر نور فرابنفش (یووی‌اِی[۳]) موجب واکنش حساسیت به نور و صدمات درازمدت می‌شوند. قرارگرفتن طولانی‌مدت در معرض نور خورشید برای کسانی که پوست روشن دارند، از عوامل خطر ایجاد سرطان‌های پوست، ازجمله ملانوم[۴]، است.