ایل ـ دو ـ فرانس
ایل ـ دو ـ فرانس (Ile-de-France)
ناحیهای در شمال فرانسه، با ۱۲هزار کیلومتر مربع مساحت و ۱۰,۶۶۰,۶۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۰). شامل پایتخت، یعنی پاریس، و شهرهای ورسای[۱]، سور[۲]، سن ـ کلود[۳]، و ولایتهای اِسون[۴]، وال ـ دو ـ مارن[۵]، وال ـ دِ ـ اوآز[۶]، ویل دو پاری[۷]، سن ـ اِ ـ مارن[۸]، او ـ دو ـ سن[۹]، سن ـ سن ـ دنی[۱۰]، و ایولین[۱۱] است. پادشاهان فرانسه اقتدار خود را از ناحیۀ مزبور به سراسر کشور گسترش دادند. این ناحیۀ جنگلی و جلگهای، حاصلخیز و از نظر محصولات کشاورزی، غنی است. استان سابق ایل ـ دو ـ فرانس در واقع جزیرهای محصور در خشکی با مرکزیت پاریس بود. در اواسط قرن ۹م دوکنشین بود و دومین دوک آن، اودو[۱۲] از خاندان کارولنژیان[۱۳]، در ۸۸۸ م پادشاه فرانسه شد؛ اودو جدّ اوگ کاپه[۱۴] بود. پس از اصلاحات بعد از انقلاب، ایل ـ دو ـ فرانس به ولایت سابق سَن تقسیم شد و بخشهای بزرگی از سَن ـ اِ ـ مارن، اوآز[۱۵] و اِن[۱۶]، ولایت سابق سن ـ اِ ـ اوآز[۱۷] و بخش کوچکی از لوآره[۱۸] و نیور[۱۹] را دربر داشت.