ایل ـ دو ـ فرانس
ایل ـ دو ـ فرانس (Ile-de-France)
ناحیهای در شمال فرانسه[۱]، با ۱۲هزار کیلومتر مربع مساحت و ۱۰,۶۶۰,۶۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۰). شامل پایتخت، یعنی پاریس[۲]، و شهرهای ورسای[۳]، سور[۴]، سن ـ کلود[۵]، و ولایتهای اِسون[۶]، وال ـ دو ـ مارن[۷]، وال ـ دِ ـ اوآز[۸]، ویل دو پاری[۹]، سن ـ اِ ـ مارن[۱۰]، او ـ دو ـ سن[۱۱]، سن ـ سن ـ دنی[۱۲]، و ایولین[۱۳] است. پادشاهان فرانسه اقتدار خود را از ناحیۀ مزبور به سراسر کشور گسترش دادند. این ناحیۀ جنگلی و جلگهای، حاصلخیز و از نظر محصولات کشاورزی، غنی است. استان سابق ایل ـ دو ـ فرانس در واقع جزیرهای محصور در خشکی با مرکزیت پاریس بود. در اواسط قرن ۹م دوکنشین بود و دومین دوک آن، اودو[۱۴] از خاندان کارولنژیان[۱۵]، در ۸۸۸ م پادشاه فرانسه شد؛ اودو جدّ اوگ کاپه[۱۶] بود. پس از اصلاحات بعد از انقلاب، ایل ـ دو ـ فرانس به ولایت سابق سَن تقسیم شد و بخشهای بزرگی از سَن ـ اِ ـ مارن، اوآز[۱۷] و اِن[۱۸]، ولایت سابق سن ـ اِ ـ اوآز[۱۹] و بخش کوچکی از لوآره[۲۰] و نیور[۲۱] را دربر داشت.