شاپوری، عباس (تهران ۱۳۰۲ـ۱۳۸۴ش)
شاپوری، عباس (تهران ۱۳۰۲ـ۱۳۸۴ش)
نوازندۀ ویولن و نواساز ایرانی. موسیقی را از ابوالحسن صبا و حسین یاحقی آموخت و از آغاز دهۀ ۱۳۲۰ش به رادیو تهران راه یافت. چندین سال سرپرست ارکستر شمارۀ ۴ رادیو، نواساز و تک‌نواز برنامه‌های متعدد بود و بسیاری از آهنگ‌هایی که ساخت، شهرت خوانندگانش را در پی داشت؛ از آن جمله‌اند: فرح‌دخت طاقانی، که بعدها با او ازدواج کرد و به پوران شاپوری معروف شد. عباس شاپوری در نواسازی، خواست و سلیقۀ تودۀ مردم را درمی‌یافت و جزو نواسازانی بود که در دهۀ ۱۳۳۰ مایه‌های عَرَبی را در ملودی‌های ایرانی، وارد کردند. آثار او در سال‌های ۱۳۳۰ روی صفحه گرامافون ضبط شده است. از آن جمله است: نیلوفر، تک‌درخت، باکلام نواب صفا. عباس شاپوری در ویولن‌سازی نیز دارای تجربه و تخصص بود که تعدادی از ویولن‌های ساخته او هنوز موجود است.