طالع همدانی، عبدالله (همدان ۱۲۹۳ـ تهران ۱۳۸۲ش)
طالع همدانی، عبدالله (همدان ۱۲۹۳ـ تهران ۱۳۸۲ش)
شاعر ایرانی، ترانه‌سرا، خواننده، و نوازندۀ ویولن. در موسیقی از تقی شایگان، مرتضی نی‌داوود، و ابوالحسن صبا و در شعر و ادب از غَمام همدانی درس آموخت. دوستی او با برادران نی‌داوود و قمرالملوک وزیری، سبب شد که آثار متعددی از سرودهای او اجرا شود. او در سنین ۲۷ الی ۳۰سالگی فعالیت حرفه‌ای موسیقی و شعر را رها کرد ولی همیشه در میان جامعه هنرمندان در مقام مشاور و راهنمای آوازخوانی و اجرای تصنیف‌های قدیمی، شناخته شده بود. مجموعه آثار ادبی و موسیقایی او جمع‌آوری و تدوین شده است.