فراهانی، آقا علی اکبر (فراهان ح ۱۲۲۶ـ تهران ح ۱۲۶۷ق)
فَراهانی، آقا علی‌اکبر (فراهان ح ۱۲۲۶ـ تهران ح ۱۲۶۷ق)
نوازندۀ ایرانی تار، سرسلسلۀ خاندان هنری «فراهانی» و فرزند شاه ولی. از بنیاد‌گذاران جریان موسیقی دستگاهی ایران در اجرای هنرمندانه و تأثیرگذار با تار بود و نامش در سفرنامه‌های سیاحان غربی و کتاب‌های تاریخی عصر قاجار آمده است. ظاهراً او و خاندانش در عصر ناصری به امر میرزا تقی‌خان امیرکبیر به تهران نقل مکان کردند و سنت هنری خود را در این شهر تداوم دادند. از او اثر ضبط‌شده یا نوشته‌شده‌ای موجود نیست و ساز دست او، که به «قلندر» معروف بود، نیز اکنون مفقود است. خاندان فراهانی بیش از یک قرن‌ونیم، اشاعه‌دهندۀ موسیقی ردیف دستگاهی و تکنیک‌های نوازندگی تار و سه‌تار در موسیقی رسمی ایران، (موسیقی متعلق‌به حوزه‌های بزرگ شهرنشین مانند تهران، تبریز، قزوین، شیراز) بوده‌اند.