لشکری، خانواده
لشکری، خانواده
خانوادۀ موسیقی‌دان معاصر ایرانی. حسن لشکری (۱۳۱۷ـ۱۳۵۴ش) نوازندۀ سنتور و ویولن و آهنگ‌ساز؛ منوچهر لشکری (۱۳۱۴ش ـ ) نوازندۀ ویولن و فلوت؛ جواد لشکری (۱۳۰۲ش ـ 1397ش) و بزرگ لشکری (۱۳۰۲ش ـ 1397ش)، نوازندگان ویولن و آهنگ‌ساز. از حسن لشکری، چندین اثر در قالب آهنگ‌ـ‌‌ترانه باقی مانده است، مانند «کبوتر حرم» و «تنها با گل‌ها» و منوچهر لشکری، نویسندۀ کتاب ردیف موسیقی ایرانی برای ویولن و فلوت (چاپ ۱۳۶۹) است. جواد لشکری از شاگردان استاد ابوالحسن صبا و از نوازندگان قدیمی رادیو است. ازجمله آثار اوست: کتاب صد آهنگ حاوی موسیقی آهنگ‌ـ‌ترانه‌ها (تصنیف‌ها)ی او برای خوانندگان مختلف و موسیقی فیلم‌های دوقلوها ساختۀ شاپور یاسمی و دام عشق ساختۀ عزیز رفیعی. بزرگ لشکری، نوازندۀ ویولن و کمانچه و از شاگردان استاد اصغر بهاری بوده و سال‌ها با رادیو و ارکسترهای آن همکاری داشته است. از جمله آثار اوست: موسیقی فیلم‌های توفان در شهر ما ساختۀ ساموئل خاچیکیان و آهنگ‌ـ‌ترانه‌های «صدایم کن» با کلام معینی کرمانشاهی و «هر که دیدم» با کلام ایرج جنتی عطایی.